- dalbadal
- сряду, подряд, непрерывно, один за другим, беспрерывно
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
dalbadal — z. Bir birinin dalınca, birbirinin ardınca; ardıcıl, peydərpey. Dalbadal axışıb gəlmək. Dalbadal papiros çəkmək. – Dəvə, maya, nər, köşək; Lökləyirlər dalbadal. A. S.. <Cabbar bəy> on beş il bundan qabaq evlənmiş və dalbadal beş uşağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kirdə — (Oğuz, Zaqatala) iki il dalbadal düyü əkilməmiş sahə, yer. – Şumlammıyıncax kirdə yerində yaxşı məsil olmaz (Oğuz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ləngər — I (Qax) bax lengər. – Muxtar kişi bir ləngər xingalı bir dəfədə yiyir II (Ağdaş, Qazax, Mingəçevir, Zaqatala) kəndirbazların öz müvazinətini saxlamaq üçün istifadə etdikləri uzun ağac. – Kəndirvaz ləngərsiz kəndirdə yeriyə bilməz (Qazax) ◊ Ləngər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
poralammax — (Çənbərək) dalbadal çıxmaq. – Camahat iclasdan poralandı; – Cüjə yumurtadan poralandı; – Xıyar səpilənnən üş gün sonra poralandı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
telbə-telbə — (Salyan) dalbadal. – Uşaxlar telbə telbə qaçırdılar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mütəvatir — ə. 1) xalq arasında söylənən, ağızdan ağıza yayılan; 2) dalbadal … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
peyhapey — f. dalbadal, bir birinin ardınca … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
basmaq — f. 1. Üstdən sıxmaq, təzyiq etmək, ağırlıq vermək. Qar basıb, ağacın budağını yatırdı. – Nəriman . . bu adamın əllərini tutdu, dizi ilə boğazını basdı. . M. C.. // Sıxışdırmaq, itələmək. Seyid Əhməd Seyid Səmədi görən tək camaatı basa basa z. ona … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
calamaq — f. 1. Calaq etmək, calaqlamaq. Yaz başı cır ağacları calamaq. – <Qoca:> Bu beş qanad, beş çubuq idi. Özüm kəsib gətirdim, caladım. S. R.. 2. Bir birilə bağlamaq, rəbt etmək, qoşmaq, yapışdırmaq. <Hatəm xan ağa:> Dörd ağacı bir birinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
davam — is. <ər.> 1. Dözüm, möhkəmlik, taqət, tab; müqavimət qabiliyyəti. Onun soyuğa heç davamı yoxdur. – Dərdə kimin vardır mən tək davamı; Eşqin mərəziyəm, sən ver davamı. M. F. A.. Var atanın sənə dua, səlamı; Hicranına yoxdur daha davamı. A. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolaşdırmaq — f. 1. Dolaşıq salmaq, qarışdırmaq; pırtlaşdırmaq. İpi (sapı) dolaşdırmaq. 2. Bağlamaq, düymək, dolamaq, bənd etmək, ilişdirmək. Atın noxtasını ağaca dolaşdırmaq. 3. məc. Hiylə qurub birini bədbəxt etmək, yaxud məsuliyyətə cəlb olunmaq üçün pis… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti